Escuro-gorjo
Picris hieracioides
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Esparello, Erbo-pelouso.
Nom en français : Picride fausse épervière.
Descripcioun :Planto un pau grando e bourrihudo, rejo, di fueio estrecho, aloungado e un pau loubado que s'atrobo dins tóuti li terro faturado (marrido erbo) e aiours dins li champ e lis erme. Se recounèis subretout à si tèsto de flour jauno coumpausado emé li bratèio que s'escarton sus li coustat. Lou fru (akene), emé de costo, èi quasi dre.
Usanço :Se counèis pas d'usanço particuliero d'aquelo planto di fueio proun espèsso, ço qu'a bessai douna lou noum d'escuro-gorjo pèr aquéli qu'an assaja de la manja.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Picris
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Picris hieracioides L.,1753
Erbo-dis-escrolo(-viajadouiro)
Scrophularia peregrina
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire voyageuse.
Descripcioun :Aquesto erbo-dis-escrolo trachis dins li relarg umide de prado de coustiero. Se recounèis à si fueio entiero sènso péu, si flour brunello pourtado pèr de long pecou. Lou calice di flour èi pas escarious.
Usanço :Es estado emplegado coume l'erbo-dóu-siège pèr apasima li moureno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Tepiero umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Scrophularia peregrina L., 1753